In 2006 vroeg een leraar Engels op de middelbare school studenten om een beroemde auteur te schrijven en om advies te vragen & Kurt Vonnegut was de enige die reageerde & zijn antwoord was prachtig
Op twitter gaf Gabe Hudson @gabehudson – Auteur: @AAknopf I words @NYTmag @GrantaMag @NewYorker visiting prof @ColumbiaSOA een draadje hierover.
“Beste Xavier High School, en Ms. Lockwood, en de heren Perin, McFeely, Batten, Maurer en Congiusta: Ik dank u voor uw vriendelijke brieven. Jullie weten wel hoe je een oude vent (84) in zijn laatste levensjaren moet opvrolijken.
Ik verschijn niet meer in het openbaar omdat ik nu op niets meer lijk dan op een leguaan. Wat ik u te zeggen had, zou bovendien niet lang duren, namelijk:
Beoefen elke kunst, muziek, zang, dans, acteren, tekenen, schilderen, beeldhouwen, dichten, fictie, essays, reportages, hoe goed of slecht ook, niet om geld en roem te krijgen, maar om te ervaren te worden, om te ontdekken wat er in je leeft, om je ziel te laten groeien. Serieus! Ik bedoel, begin nu, maak kunst en doe het voor de rest van je leven.
Teken een grappige of mooie tekening van Ms. Lockwood, en geef die aan haar. Dans thuis na school, en zing onder de douche en ga zo maar door. Trek een gezicht in je aardappelpuree. Doe alsof je graaf Dracula bent.
Hier is een opdracht voor vanavond, en ik hoop dat Ms. Lockwood je zal laten zakken als je het niet doet: Schrijf een gedicht van zes regels, over van alles, maar rijmend. Geen eerlijk tennis zonder een net. Maak het zo goed als je kunt. Maar vertel niemand wat je aan het doen bent. Laat het aan niemand zien of voordragen, zelfs niet aan je vriendin of ouders of wat dan ook, of Ms. Lockwood. OKÉ? Verscheur het in piepkleine stukjes, en gooi ze in ver van elkaar verwijderde vuilnisbakken. Je zult merken dat je al glorieus beloond bent voor je gedicht. Je hebt ervaren hoe het is om te worden, je hebt veel meer geleerd over wat er in je leeft, en je hebt je ziel laten groeien.
God zegene u allen!
Kurt Vonnegut
