Sander Duivestein vertelde het volgende over millenials: “Nieuwe generatie is de media geworden. Ze leven in de media”. Duivestein haalde hierbij China als voorbeeld waar 70% van de jongeren geen partner hebben. En live streaming is de ideale manier om je eenzaamheid tegen te gaan. Er zijn youtubers, vloggers die nu tegen betaling eten voor een camera. Je kunt betalen zodat ze nog meer voor de camera gaan eten. Op YouTube worden deze ‘mukbang-video’s’ miljoenen keren bekeken.
Op dinsdag 12 juni 2018 stond het Spant! te Bussum in het teken van de algoritmes die onze economie runnen: VINT Symposium 2018 met het thema: In Code We Trust!
+/- 850 deelnemers hadden zich opgegeven voor alweer de 24e editie. Menno van Doorn en Sander Duivestein trapten de event af.
Sander Duivestein gaat verder: In Nederland heeft bijv. Nikkie de Jager, een Nederlandse visagiste uit het Noord-Brabantse Uden die zich vooral bezighoudt met video’s over make-up en lifestyle via haar ‘NikkieTutorials’ nu miljoenen views op haar video’s. Een ander fenomeen dat al wat langer bestaat zijn ASMR (Autonomous Sensory Meridian Respons) video’s. Hiermee wordt een tintelend gevoel in de hersenen, hoofd en hoofdhuid beschreven. Dit gevoel wordt aangewakkerd doordat iemand fluistert, of door het zien van een visuele stimulatie zoals een schilderij. Er zijn al veel voorbeelden op Youtube te vinden van “fluister” video’s.
Een ander Youtube hit is het personage van de 22-jarige Moriah Pereira, een kinderlijke, robotachtige vrouw met vrienden, waaronder een basilicumplant. Ze noemt zichzelf Poppy. Poppy heeft zo’n 300 video’s op haar kanaal staan, die 235 miljoen views per dag hebben ontvangen, een stijging van 250.000 views per dag.
Instagram gebruikers hebben ook een eigen ‘taal’. Hoe moet je met elkaar communiceren? “Je allerbeste vrienden moet je taggen op de oog. Degene op wie je verliefd bent tag je op de mond en de rest moet je in de hoek taggen. De jeugd leeft in meerdere realiteiten, fysieke en social media”
Wat is waarheid? Je gezicht, stem en nu ook je gedachten kunnen worden vervormd. Een voorbeeld die werd aangehaald is die van MIT. Arnav Kapur, afgestudeerd aan het MIT Media Lab, draagt een apparaat met de naam AlterEgo. Het apparaat onderschept elektrische signalen, die de hersenen normaal naar stembanden sturen en stuurt die informatie naar een computer. Het apparaat registreert niet de persoonlijke gedachten van een gebruiker; gebruikers moeten het apparaat bewust activeren door “intern te praten”, wat gebeurt wanneer je in je hoofd leest of stil met jezelf praat.
https://www.youtube.com/watch?v=z9CjK2q-FRk
Duivestein sloot af met: “Seeing is no longer believing”.
Menno van Doorn vertelde over zijn ervaringen in Japan. Op een vraag die gesteld werd in Japan of mensen hun ouders of kinderen zouden laten verzorgen door een robot, gaf 80% van de ondervraagden antwoord met een Ja. Op dezelfde vraag aan het publiek in Nederland stak maar 20% de hand op. Japanners zijn veel verder in acceptatie van techniek. Japan is van plan een “supersmart maatschappij” te creëren die in staat is maatwerk te leveren door de toepassing van nieuwe technologieën zoals kunstmatige intelligentie (AI), robotica, Big Data en drones – en door hervorming van beleid en regelgeving. Dit noemen ze Society 5.0. Hiermee wil Japan alle actoren in de maatschappij in staat stellen om actief deel te nemen om een veilig, comfortabel en veilig te leven leiden. Kortom: sociale issues aanpakken.
Arjen Postma was de eerste spreker. Arjen Postma is een zogenaamde crosspolinator (kruisverstuiver). Hij opereert in de twilight zone van business en creativiteit, cultuur en structuur, verleden en heden. De titel van zijn verhaal ‘Recoding Trust’ verwijst naar hoe in iedere cultuur vertrouwen in allerlei verschijningsvormen wordt gecodeerd. En met de opkomst van nieuwe technologie zullen we dat vertrouwen móeten her-coderen.
“Vroeger droegen mensen van adel een blauw mantel. Deze status is vermoedelijk terug te voeren op het feit dat het blauw verven vroeger een kostbaar proces was. Alleen mensen van adel konden het betalen. Daarom hebben mensen van adel “blauw bloed”. Blauw geeft een gevoel van vertrouwen. Nog steeds. Kijk maar naar de kleur van onze politie uniformen = blauw. Maar ook KLM gebruikt de blauwe kleur. En natuurlijk Facebook, Twitter en Linkedin. Zelfs Harvey Weinstein (beschuldigd van aanranding, verkrachting van vrouwen) kwam in de rechtszaal met een blauw trui (hij had een dergelijke kleur nooit eerder aangedaan)”
Andere technieken die techbedrijven gebruiken om in onze onderbewustzijn te triggeren dat iets vertrouwelijk is bijv. een digitale “eikenhouten kast” waarin ‘echte’ boeken staan in onze e-boek store. Als je een digitaal boek leest dan hoor je geritstel en bladzijdes hebben ezelsoren. Allerlei technieken om ons te overtuigen van: maak je geen zorgen, dit is veilig, je kent het.
Een ander spreker die een indrukwekkend verhaal hield was Ruben Terlou (1985). Terlou is documentairemaker, arts, fotograaf en China-expert. Hij is vooral bekend als maker van de zeer succesvolle serie met de naam ”Door het hart van China” die in januari 2018 van start gegaan. In zeven afleveringen reizen fotograaf Ruben Terlou en regisseur Maaik Krijgsman van het uiterste noorden naar het zuidelijkste puntje van China: van de verdroogde steppen van Binnen-Mongolië tot de tropische kust van Macau – dwars door het hart van China.
China is de tijd van ‘copycat’ inmiddels ontstegen, en maakt grote technologische sprongen voorwaarts. Deze technologische vooruitgang zorgt ook voor nieuwe controle mogelijkheden voor de overheid, bijvoorbeeld in de vorm van het omstreden sociale kredietsysteem. De overheid kijkt altijd mee, 24 uur per dag, geheimen bestaan niet meer. Chinezen accepteren dit. Vinden het goed. Volgens Terlou komt dit doordat veel Chinezen vertrouwen hebben in hun overheid, instanties en media. “Andere reden waarom sociaal kredietsysteem breed gesteund wordt is dat Chinezen geen dominante religie hebben. Ze hebben geen schepper. Voor hen is de mensheid over de natuur, je mag ingrijpen. Technologie is voor hen een heel groot sociaal goed. Biedt antwoord op gezondheidsproblemen, vervuiling, armoede etc. Bij ons worden veelal ethische discussies op basis van morele en religieuze argumenten worden gevoerd, je mag niet ingrijpen: wij hebben het niet gecreëerd. In China heb je die ethische discussies bijna niet. Klonen, stamcelonderzoek geen issue. Nog een reden is Confucianisme. Individu staat niet centraal zoals bij ons. Individu heeft eerder plichten dan rechten, ondergeschikt aan de belangen van de groep. China is de Saudie Arabië van de data. Waarom? Wij zeggen vaak dat we veel moeten proberen maar wij hebben allerlei regels zoals GDPR. In China heb je daar minder last van, kan je experimenteren. In China hoeft iets niet perfect te zijn, komt later wel. In China worden hersenactiviteiten gemeten onder arbeiders, militairen etc. door sensoren in petten. Met die hersenactiviteiten kunnen ze emotionele staat van personeel meten en kunnen ze beslissingen nemen voor hoe bijv. een productielijn in een fabriek wordt ingericht. Als je naast sensoren ook mensen kan triggeren met “pulsen” dan kan je mensen programmeren”. Terlou denkt dat het daarnaar toe gaat.
China heeft nu officieel beleid om in 2030 de beste in AI te zijn. Op basisscholen leren Chinese kinderen te coderen. Er studeren 50.000 AI experts per jaar af. Dat is 10x zoveel als in de VS. Terlou: “De Chinezen komen eraan”.
Auteur: Erdinç Saçan
